اشاره ی قرآن به معلق بودن زمین و سیارات در فضا

 

وتری الجبال جامده وهی تمر مر السحاب-کوه ها را بینی و گمان میکنی ساکن هستند حال آنکه مانند ابرها حرکت دارند- آیه 88 سوره نمل
اشاره به در حرکت بودن زمین.

ان الله یمسک السموات و الارض ان تزولا و لئن زالتا ان امسکهما من احد من بعده-
همانا خدا آسمانها و زمین را نگاه می‌دارد تا نیفتند و اگر بیفتند بعد از او هیچ کس آنها را نگاه نمی دارد- آیه 41 سوره فاطر
اشاره به معلق بودن زمین و آسمان 

آیه دیگری که اشاره به معلق بودن کرات دارد آیه 40 سوره یس است که میگوید:
و لا الشمس نبغی لها أن تدرک القمر و لا اللیل سابق النهار و کل فی فلک یسبحون- نه برای خورشید سزاوار است که به ماه رسد و نه شب به روز پیش میگیرد و هر کدام از آن‏ها در مسیر خود شناورند-
نکته مهم در این آیه این است که از فعل "یسبحون" به معنی شناور بودن استفاده میکند که بیانگر معلق بودن کرات است.